Πειραιάς - Αθήνα

Στο έργο Athena’s Antennas η Χρυσάνθη Κουμιανάκη, σε συνεργασία με δύο ηθοποιούς προτείνει μια σειρά εφήμερων δημόσιων γλυπτών. Συνεχίζοντας την παρατήρηση στο δημόσιο χώρο, η Κουμιανάκη κοιτάζει τις ταράτσες των πολυκατοικιών της Αθήνας, ως άκρα της πόλης. Φαντάζεται τα κτήρια σαν σώματα και τις ταράτσες και τα μπαλκόνια σαν άκρα τους. Ο βιομηχανικός εξοπλισμός που συναντάται εκεί μετατρέπεται σε μια εξελισσόμενη μορφή δημόσιας γλυπτικής, σαν ένα ιδιότυπο παρασιτικό δάσος ή σαν μια υπαίθρια γλυπτοθήκη. Δορυφορικές κεραίες μεταφράζονται σε ψάθινα καπέλα και γίνονται props σε ένα εξελισσόμενο σκηνικό.

Liquid Ports ομαδική έκθεση με έργα των Ιλεάνα Αρναούτου & Ισμήνη Κινγκ, Δέσποινα Χαριτωνίδη, Ελένη Μυλωνά, Μαρία Νικηφοράκη

Αλίντα Δημητρίου, Νίκος Κανάκης, Φούρνοι, Μια γυναικεία κοινωνία, 1983, 47′. Στο νησί των Φούρνων, στην Ικαρία, μια ερευνήτρια παρατηρεί τη ζωή των κατοίκων. Δεν έχει κανένα σενάριο και καμία προετοιμασμένη ερώτηση- απλά παρατηρεί. Το νησί ζωντανεύει μπροστά στα μάτια μας, μέσα από τους κατοίκους του, τις αναμνήσεις τους, τους αγώνες τους και τον καθημερινό τους μόχθο. 10 19:45>20:45

Το Arc Carrier είναι μια επιτόπια ηχητική performance που διερευνά τη σχέση ανάμεσα στην ηλεκτρική ενέργεια και την ακουστική, μεταπλάθοντας τα αόρατα ηλεκτρομαγνητικά πεδία σε ηχητική ύλη που δονεί τον χώρο.

Στο Untitled (Figures), η Λενιώ Κακλέα αγκαλιάζει τα queer στοιχεία της ταυτότητάς της μέσα από μια σειρά χορευτικών μορφών — την καουμπόισσα, την κουλτούρα του leather, τη ντίσκο και τη φιγούρα του ναύτη — αποτίοντας φόρο τιμής στις queer κουλτούρες και την ικανότητά τους να μας μαθαίνουν πώς να αγαπάμε το γυναικείο σώμα.

Ένα far out  live electronics set με τραγούδια που σαν αυτά δεν γράφονται πια και έχουν κολλήσει στα αυτιά σου σαν παράσιτα - διασκευασμένα στην άκρη του γαλαξία για φωνή, vocoder και modular synthesiser.