.webp)
Nathalie Harb
Nathalie Harb është një artiste dhe dizajnere multidisiplinare me bazë midis Parisit dhe Bejrutit, e cila përqendrohet në ripërcaktimin e hapësirës publike nga perspektiva e praktikuesve të përditshëm urbanë në qytetet e prekura nga konflikti. Puna e saj përqendrohet në mirëqenien dhe drejtësinë hapësinore. Ai sfidon nocionet e shtëpisë, strehimit dhe veprimit përmes formateve të ndryshme të praktikës, duke përfshirë ndërhyrjet publike, instalimet dhe skenografitë, në kontekste urbane dhe rurale në të gjithë Evropën, Amerikën Latine dhe Lindjen e Mesme. Duke ndjekur një qasje bashkëpunuese dhe horizontale, projektet e Harb theksojnë temat e hapësirës së sigurt dhe barazisë, me autorësi të përbashkët midis bashkëpunëtorëve të ndryshëm, duke përfshirë muzikantë, konsulentë akustikë, ekspertë të permakulturës, konsulentë mjedisorë, studiues dhe arkitektë.
Instalimet e Nathalie-s eksplorojnë potencialin për intimitet dhe pushim në peizazhin urban të zhurmshëm, duke sjellë momente qetësie në një mjedis përndryshe të ngopur. Projektet e tij synojnë të krijojnë hapësira që nxisin lidhjen dhe reflektimin, si dhe të ofrojnë vizione alternative të hapësirës publike që i japin përparësi përfshirjes dhe ndjenjës së përkatësisë. Puna e Nathalie-s është prezantuar ndërkombëtarisht dhe është mbështetur nga iniciativa të tilla si Java e Zërit e UNESCO-s, Iniciativa e Lagjes e Universitetit Amerikan të Bejrutit, Bienalja e Dizajnit në Londër, Këshilli Evropian i Kërkimit, Java e Dizajnit në Dubai, Java e Dizajnit në Bejrut, Festivali i Arkitekturës në Londër, Soncities dhe Platforma e Artit të Përkohshëm. Ajo ka mbajtur gjithashtu disa rezidenca artistike, duke përfshirë në ZKU Berlin, Residenciia Sao Jao në Brazil dhe Cité Internationale des Arts-Paris.
Gjatë rezidencës 23-ditore në Rijeka, do të reflektoj mbi natyrën e fragmentuar të kohës duke rishikuar vitin e kaluar në intervale 15-ditore. Çdo ditë, do të eksploroj pamjet, tingujt, informacionin dhe lajmet që e kanë formësuar atë. Duke përdorur fotografi, regjistrime zanore dhe shënime në ditar, do të krijoj një video ose kolazh që nxjerr në pah thelbin e secilit segment, duke krijuar një arkiv personal të një viti të shënuar nga kohëkohësi të shumta dhe shpesh kontradiktore. Viti ishte njëkohësisht i largët dhe i menjëhershëm, i formësuar nga gjenocidi në Palestinë, lufta në Liban, udhëheqja e Trump që përmbysi dekada progresi dhe përvoja ime me sëmundjen. Duke jetuar jashtë Libanit, në një qytet perëndimor kryesisht të paprekur nga dhuna fizike e luftës, e gjeta veten të zënë midis kohërave personale dhe globale - trupi im duke përpunuar si dhunën që zhvillohej në rajon, ashtu edhe ciklet e ngadalta e të pezulluara të sëmundjeve dhe trajtimeve. Disonanca konjitive e këtyre përkohshmërive që mbivendosen - përballimi i humbjes, rritja e dhunës dhe rrjedha dërrmuese e informacionit - ka formësuar si përvojën time me botën, ashtu edhe procesin e krijimit të artit. Ky muaj në Rijeka ofron një hapësirë për të ngadalësuar dhe për të kapur ritmin e kohës - si ndjesia e lëvizjes nëpër botë me një ritëm përtej atij të shpirtit. Është koha për të harmonizuar trupin dhe mendjen, për t'u bërë të pranishëm në ditën ashtu siç është.
Rijeka, e vendosur aty ku lumi Rječina takohet me detin Adriatik, ofron një sfond të përshtatshëm për këtë reflektim. I bën jehonë revistës shumëdimensionale që krijova gjatë bashkëpunimit tim të parë me Art Explora Me ftesë të themelueses së Platformës së Artit të Përkohshëm, Amanda Abi Khalil, unë eksplorova dialogun midis tokës, detit dhe lumit si simbole të udhëtimeve personale dhe kolektive. Ritmet e Rijekës rezonojnë me këtë proces të vazhdueshëm reflektimi, ndërsa përballem me shtresat në ndryshim të krizave personale, kolektive dhe politike, dhe eksploroj se si trauma, mbijetesa dhe krijimi marrin formë në përgjigje të natyrës së fragmentuar të kohës.
