.webp)
Nathalie Harb
Nathalie Harb është një artiste dhe dizajnere multidisiplinare me bazë midis Parisit dhe Bejrutit, e cila përqendrohet në ripërcaktimin e hapësirës publike nga perspektiva e praktikuesve të përditshëm urbanë në qytetet e prekura nga konflikti. Puna e saj përqendrohet në mirëqenien dhe drejtësinë hapësinore. Ajo sfidon nocionet e shtëpisë, strehimit dhe agjencisë përmes formateve të ndryshme të praktikës, duke përfshirë ndërhyrjet publike, instalimet dhe skenografitë, në kontekste urbane dhe rurale në të gjithë Evropën, Amerikën Latine dhe Lindjen e Mesme. Duke adoptuar një qasje bashkëpunuese dhe horizontale, projektet e Harb theksojnë temat e hapësirës së sigurt dhe barazisë, me autorësi të përbashkët midis bashkëpunëtorëve të ndryshëm, duke përfshirë muzikantë, konsulentë akustikë, ekspertë të permakulturës, konsulentë mjedisorë, studiues dhe arkitektë.
Instalimet e Nathalie-s eksplorojnë potencialin për intimitet dhe pushim brenda peizazhit urban të gjallë, duke sjellë momente qetësie në një mjedis ndryshe të ngopur. Projektet e saj synojnë të krijojnë hapësira që nxisin lidhjen dhe reflektimin, dhe të ofrojnë vizione alternative të hapësirës publike që i japin përparësi përfshirjes dhe ndjenjës së përkatësisë. Puna e Nathalie-s është prezantuar ndërkombëtarisht dhe është mbështetur nga iniciativa të tilla si Java e Zërit e UNESCO-s, Iniciativa e Lagjes e Universitetit Amerikan të Bejrutit, Bienalja e Dizajnit në Londër, Këshilli Evropian i Kërkimit, Java e Dizajnit në Dubai, Java e Dizajnit në Bejrut, Festivali i Arkitekturës në Londër, Soncities dhe Platforma e Përkohshme e Artit. Ajo gjithashtu ka marrë pjesë në disa rezidenca, duke përfshirë në ZKU Berlin, Residenciia São João në Brazil dhe Cité Internationale des Arts-Paris.
Gjatë qëndrimit tim 23-ditor në Rijeka, do të reflektoj mbi natyrën e fragmentuar të kohës duke rishikuar vitin e kaluar në segmente 15-ditore. Çdo ditë, do të eksploroj imazhet, tingujt, informacionin dhe lajmet që e kanë formësuar atë. Duke përdorur fotografi, regjistrime zanore dhe shënime në ditar, do të krijoj një video ose kolazh që distilon thelbin e secilit segment, duke ndërtuar një arkiv personal të një viti të shënuar nga kohëshmëri të shumëfishta dhe shpesh kontradiktore. Viti ka qenë njëkohësisht i largët dhe i menjëhershëm, i formësuar nga gjenocidi në Palestinë, lufta në Liban, udhëheqja e Trump që përmbysi dekada progresi dhe përvoja ime personale me sëmundjen. Duke jetuar jashtë Libanit, në një qytet perëndimor kryesisht të paprekur nga dhuna fizike e luftës, e kam gjetur veten të zënë midis kohëshmërive personale dhe globale - trupi im duke përpunuar si dhunën që zhvillohet në rajon ashtu edhe ciklet e ngadalta dhe të pezulluara të sëmundjes dhe trajtimit. Disonanca konjitive e këtyre kohëshmërive që mbivendosen - përballimi i humbjes, dhunës në rritje dhe rrjedhës dërrmuese të informacionit - ka formësuar si përvojën time të botës ashtu edhe procesin e krijimit artistik. Ky muaj në Rijeka ofron një hapësirë për të ngadalësuar dhe për të kapur kohën që ka kaluar - si ndjesia e lëvizjes nëpër botë me një ritëm që tejkalon shpirtin. Është një kohë për të harmonizuar trupin dhe mendjen, për t'u bërë të pranishëm në ditën ashtu siç është.
Rijeka, e vendosur aty ku lumi Rječina takohet me detin Adriatik, ofron një sfond të përshtatshëm për këtë reflektim. Ajo i bën jehonë revistës shumëdimensionale që krijova gjatë bashkëpunimit tim të parë me Art Explora Me ftesë të themelueses së Platformës së Artit të Përkohshëm, Amanda Abi Khalil, unë eksplorova dialogun midis tokës, detit dhe lumit si simbole të udhëtimeve personale dhe kolektive. Ritmet e Rijekës rezonojnë me këtë proces të vazhdueshëm reflektimi ndërsa përballem me shtresat në ndryshim të krizave personale, kolektive dhe politike, dhe eksploroj se si trauma, mbijetesa dhe krijimi marrin formë në përgjigje të natyrës së fragmentuar të kohës.
